Trudne do zdiagnozowania źródła dudnienia, piszczenia czy klekotania dochodzące z podwozia samochodu klienta mogą napsuć niejednemu mechanikowi dużo krwi. Taki przypadek przedstawiono w artykule, tym ciekawszy, że dotyczył całkiem nowego samochodu. Do warsztatu przyjechał samochód, w którym pojawiały się dziwne odgłosy warkotu w wąskim zakresie pręd­kości między 80 a 130 km/h. Samochód był już wcześniej w autoryzowanej stacji oraz innych warsztatach, jednak albo z braku czasu, albo umiejętności nie udało się usta­lić przyczyn hałasu i zlokalizować jego źródła. Pomimo rozebrania wielu podzespołów podwozia, wymiany kół, a nawet zdemontowania zbiornika paliwa, nie dało się określić miejsca usterki. Zagadka pozostawała długo nierozwiązana. W artykule omówiono całą procedurę lokalizowania tego typu niedomagania, aż do szczęśliwego zakończenia naprawy.

Przy oględzinach pojazdów wyposażonych w urzą­dzenia sprzęgające ważnym elementem badania jest weryfikacja informacji podanych na urządze­niach lub elementach sprzęgających. W artykule wymieniono i opisano poszczególne klasy urządzeń sprzęgających, o których jest mowa w regulaminie 55 EKG ONZ. Podano kryteria, jakimi powinien kierować się diagnosta podczas badania i sprawdzania warunków tech­nicznych dla urządzeń sprzęgających, oraz sposób oceny tabliczki znamiono­wej haka. Na zakończenie artykułu przedstawiono wprowadzone od 10 maja 2018 r. zmiany warunków technicznych w zakresie sprzęgu do przewozu dłużycy.

Dwadzieścia lat temu najważniejszym ostrzeżeniem dla naprawiających samochody był temat poduszek powietrznych. Każdy mechanik, elektryk czy blacharz zwracał uwagę na poduszki i okablowanie od nich. Ukształtowała się pewnego rodzaju kultura techniczna dotycząca ostrożności obchodzenia się z poduszkami. Świat zmienił się, technika poszła do przodu i we współczesnym samochodzie mamy wiel­ką liczbę systemów i urządzeń, które wymagają bardzo dużej ostrożności i staranności. Niepotrzebne lub niefachowe odłączenie lub zdemontowanie jakiegoś elementu może pociągnąć za sobą kosztowne i czasochłonne naprawy, łącznie z progra­mowaniem. Autor prezentuje taką sytuację na przykładzie naprawy składanego dachu.

W stałej rubryce zamieszczono odpowiedź na pytanie: Czy wykonując badanie okresowe i dodatkowe należy zarejestrować je jako dwa oddzielne badania, czy można je połączyć pod jedną pozycją badania (okresowe + dodatkowe)?