Jak pokazuje praktyka warsztatowa, różnego rodzaju sterowniki (silnika, ABS, klimatyzacji itp.) stosunkowo rzadko ulegają uszkodzeniom. Kiedy jednak pojawiają się trudności z prawidłowym zdiagnozowaniem usterki, to właśnie ten element jest często podejrzewany o niesprawność. Problem ten jest sygnalizowany przez wyspecjalizowane serwisy elektroniczne zajmujące się naprawą sterowników. Okazuje się bowiem, że duży procent tych podzespołów – po sprawdzeniu w warunkach laboratoryjnych – nie ma żadnych usterek. Im rzadziej spotykany objaw awarii w samochodzie, tym większa tendencja wśród mechaników, aby uznać za jej przyczynę niedomaganie odpowiedniego sterownika – często jest to błędne wnioskowanie. Ponadto określona przez producentów strategia rozwiązywania problemów (algorytm) nie zawsze prowadzi do celu. W praktyce spotyka się bowiem usterki, które nie pasują do wzorca algorytmu. Wówczas trzeba podjąć działania na własną rękę i rozpocząć systematyczne poszukiwanie nieprawidłowości. W artykule opisano podstawową procedurę sprawdzania sterowników. 

W artykule poruszono problem związany z umieszczaniem cech identyfikacyjnych na pojazdach przez stacje kontroli pojazdów z uprawnieniami określonymi tzw. „małą literką h”. Można spotkać różne interpretacje na temat tego, w jakim przypadku stacja kontroli pojazdów otrzymuje przywilej umieszczania cech identyfikacyjnych na pojazdach. Głównie chodzi o to, czy nowa okręgowa skp dostaje taki przywilej z urzędu, czy musi o to wnioskować. Tutaj zdania są podzielone, a  wydziały komunikacji interpretują to w dwojaki sposób.

Zmiany dotyczą Niemiec, gdzie tamtejsze Ministerstwo Transportu całkowicie znowelizowało rozporządzenie dotyczące sprawdzania świateł podczas okresowych badań technicznych. Nowe wymagania, które weszły w życie w styczniu tego roku, mają na celu zwiększenie dokładności i powtarzalności pomiaru ustawienia świateł. Na czym polegają najistotniejsze zmiany? Odpowiedź w artykule.

Od 1 lipca 2015 r., weszła w życie nowelizacja „Kodeksu postępowania karnego”, określana jako rewolucja w prawie karnym. Najważniejszą zmianą jest doprowadzenie do częstszego stosowania kar ograniczenia wolności oraz grzywien przy zmniejszeniu orzekania kar więzienia w zawieszeniu. Kara pozbawienia wolności ma być zarezerwowana dla bardzo poważnych przestępstw albo dla sprawców, którzy nie rokują poprawy. Ma być zwiększona także skuteczność grzywien poprzez wprowadzenie obowiązku wpisania osoby zalegającej z wpłatą do rejestru dłużników. W samej procedurze karnej wprowadzono zasadę kontradyktoryjności, w której czynności dowodowe będą ciążyły na stronach postępowania, a jedynie wyjątkowo będzie wykorzystywana inicjatywa dowodowa sądu. W nowym modelu sąd powinien pełnić jedynie rolę arbitra, który po przeprowadzeniu przez strony dowodów wyda rozstrzygnięcie. Czy te nowe przepisy przekładają się w jakiś sposób na pozycję procesową diagnosty? Odpowiedź w artykule.